Moje konto
Stale poszerzana baza opinii o kierunkach studiów i uczelniach z całej Polski. Znajdziecie tu m.in. opinie z uczelni medycznych, technicznych i humanistycznych.
Baza zawiera subiektywne, anonimowe opinie. Jeżeli nie zgadzasz się z opinią na temat swojej uczelni - napisz własną.
Dużo więcej.
Miernie.
Ciągłe problemy z administracją.
Każdy znajdzie coś dla siebie.
Gdybym mogła jeszcze raz wybrać uczelnię, zdecydowanie nie był by to Szczeciński PUM.
Jak się dobrze zorganizujesz to zostanie jakiś czas wolny, ja swojego na naukę wiele nie poświęcałam,ale zaliczyłam do tej pory wszystko bez większych problemów. Niestety praktycznie wszystkie zajęcia są obowiązkowe, więc mnóstwo czasu traci się na jeżdżeniu po Warszawie między zajęciami, bo są w różnych miejscach, a WUM słynie z tego, że plan układa tak, byśmy bili rekordy w przedostawaniu się w godzinach szczytu z jednej dzielnicy na drugą. Drugi semestr pod względem godzin zajęć jest duuużo lżejszy, jest czas na oddech,ale później przychodzi trudny psychicznie i fizycznie czas praktyk, na których jesteśmy wykorzystywani do najmniej przyjemnych czynności pielęgnacyjnych u pacjentów.
Poziom zajęć jest bardzo zróżnicowany. Są zajęcia prowadzone z sensem, wiadomo co masz z nich wyciągnąć i do czego Ci się przyda zdobyta wiedza czy umiejętności. Jednak sporo jest zapychaczy, które bałamucą nasz czas, a właśnie prowadzący tych zajęć są najbardziej wymagający i nieugodowi. Koła naukowe, owszem istnieją, ale to co robią jest słabo widoczne dla przeciętnego studenta. Możliwości rozwoju jest mnóstwo, bez wątpienia, specjalizacje, kursy kwalifikacyjne, itd. Pytanie tylko czy warto, biorąc pod uwagę obserwacje co się dzieje w tym zawodzie: jak pielęgniarstwo jest odbierane przez społeczeństwo, przez pozostały personel, jak wyglądają zarobki, a jaka ciąży nad nami odpowiedzialność i ciężka psychiczna i fizyczna praca. Przekonać się o tym można już na pierwszym roku. Empatią i powołaniem rachunków w przyszłości nie opłacimy, niestety.
Relacje są różne, jak wszędzie. Są wykładowcy, z którymi bez problemu można się dogadać, ale są też tacy, których nigdy nie zrozumiesz. Tych drugich zdaje się być więcej na tej uczelni. Między studentami, jak w życiu, z jednym się dogadasz, a innych wolisz unikać. Z reguły ludzie z naszego kierunku są otwarci i komunikatywni, no i ta chęć niesienia pomocy jest zauważalna. Ogólnie ludzie są świetni, tylko przyszłość nietęga i to martwi.
Mieszkania są drogie, żeby uzyskać akademik czeka masa papierkowej roboty, poprawek itd,itp, a Panie z administracji zwykle mają problem, by Ci pomóc. Mieszkania najlepiej zacząć szukać wcześniej, najlepiej w więcej niż dwie osoby, korzystniej cenowo można znaleźć wtedy. Dobrą opcją jest też szukanie samego pokoju, jeśli nie ma się jeszcze współlokatorów, ewentualnie dogadać się przez jakiś portal społecznościowy z kimś kto też zaczyna naukę na tej uczelni.
Jak to w stolicy. Korki,lorki, wypadki,korki. Ale do przeżycia, można się przyzwyczaić i nauczyć wychodzić wcześniej niż pokazuje aplikacja "jak dojade", bez której ani rusz, przynajmniej na początku. Miejsc do imprezowania z pewnością nie zabraknie, gorzej z czasem na to.
Uczelnia jest trudna w obsłudze na początku, ale idzie się przyzwyczaić. Jednak kierunek studiów jest naprawdę ciężki, jeśli ktoś myśli o przyszłości, a nie o samym momencie studiowania, który też nie jest łatwy. Czeka tu dużo nauki, dużo siły, nerwów ze stali, odporności na brak szacunku itd. Na pewno warto uczyć się języków, jeśli już postanowicie kończyć te studia z myślą o pracy w zawodzie i raz, raz za granicę.
Nauki jest sporo, ale nie to jest najtrudniejsze. Najgorszy jest fakt, że zajęcia zajmują prawie 12 h każdego dnia. Pierwszy semestr to praktycznie same wykłady, czasem ćwiczenia. Zdarza się, że przez cały dzień siedzi się w jednej auli i łącznie ma się 1,5 h przerwy. Podzielone po 15 minut co wykład. Drugi semestr to głównie zajęcia praktyczne - pracownia, szpital, przychodnie - o wiele ciekawiej :)
Bardzo dobrze zaopatrzone pracownie, nigdy nie brakuje igieł czy środków do dezynfekcji. Można dołączyć do kół naukowych, wykładowcy są zazwyczaj bardzo pomocni.
Współpraca na naszym roku jest po prostu niezwykła! Przed każdym kolokwium następuje wymiana 'dóbr' i 'pomocy naukowych'. Nie ma wyścigu szczurów, atmosfera jest bardzo przyjemna.
Rzeszów jest pięknym miastem, jednak wydziały są tak rozrzucone po mieście, że czasem trudno na czas dostać się z miejsca na miejsce. MPK jeździ często, bilety semestralne są dość opłacalne. Miasto samo w sobie wspaniałe, masa siłowni, biblioteki, parki... Polecam! :D
Jeżeli czujesz powołanie do tego zawodu, w tym miejscu się odnajdziesz. Jeżeli nie, nie męcz się, zmień kierunek. Praca jest ciężka, ale satysfakcjonująca. Pomimo paru problemów z organizacją, to uczelnia jest bardzo miła :)
Mnóstwo nauki, zajęcia do 21.
Mierne. Erasmus tylko w jedno miejsce. Wszędzie pod górę...
Wyścig szczurów.
Są akademiki w przystępnej cenie, zawsze można wynająć pokój blisko uczelni.
Komunikacja w miarę tania.
Polecam kierunek nie polecam uczelni.
Bardzo dużo nauki, mało czasu dla siebie w tygodniu. Pochłaniający kierunek, duża ilość godzin na pierwszym roku, późniejsze lata dość trudne, ale ciekawe. Duża ilość praktyk, nowe doświadczenia.
Poziom wysoki, biblioteka bardzo dobrze zaopatrzona. Duża ilość konferencji naukowych, a także dodatkowych wykładów.
Miła i przyjazna atmosfera, podejście do studenta odpowiednie. Student nie jest traktowany przedmiotowo.
Ceny od 300-750 zł/osobę.
Dobry dojazd komunikacyjny na zajęcia, często kursujące tramwaje.
Bardzo polecam tę uczelnię, ze względu na wysoki poziom wykładania. Gdybym miała podjąć jeszcze raz decyzję, zdecydowałabym się jeszcze raz na tę uczelnię.
Na pierwszym roku nauki jest pełno, zajęcia od rana do wieczora. Niestety w większości są to przedmioty, które tylko zapychają dzień i do niczego się później już nie przydają. Od drugiego roku zaczynają się praktyki w szpitalach, codziennie po 6 h, czasem popołudniami jeszcze jakieś seminaria i oczywiście wykłady. Egzaminów na drugim roku jest mało, bo tylko 4 (+ oczywiście zaliczenia). Trzeci rok, podobnie jak poprzedni to głównie praktyki, dzień w dzień, w różnych miejscach, standardowo od 7.30 do 13.30. Popołudniami seminaria, wykłady, zaliczenia i egzaminy. I tak wyglądają studia licencjackie na kierunku Pielęgniarstwo. Ale ogólnie nie jest źle, jeśli dobrze rozplanuje się naukę to czas wolny oczywiście jest. WAŻNE! Musisz być przekonana/przekonany, że chcesz zostać właśnie Pielęgniarką/Pielęgniarzem, inaczej nie dasz rady.
Bardzo dobre.
Wiadomo, zdarzają się prowadzący, którzy próbują pokazać gdzie nasze miejsce ale ogólnie jest dobrze. Prowadzący nie robią problemów z odrabianiem zajęć czy wyjściem wcześniej, np. do lekarza. Większość ma "ludzkie podejście" do wszystkiego. A jeśli chodzi o relacje między nami, studentami to nie ma co się nad tym skupiać, ponieważ każdy jest inny i akurat relację między studentami nie zależą od tego na jakiej uczelni się studiuje.
Wynajmuję kawalerkę na Gruwnaldzie w Poznaniu. Cena kawalerek zaczyna się od 1000 zł w górę (już z rachunkami). Wszystko zależy od standardu i lokalizacji.
Nie ma problemu jeśli chodzi o dojeżdżanie na zajęcia. Zawsze znajdzie się dobre połączenia, czy to tramwaj czy autobus.
Zastanów się czy na 110% chcesz zostać Pielęgniarką/Pielęgniarzem. Jeśli tak - zapraszam, będzie to dla ciebie cudowny czas, jeśli nie - daruj sobie, nie dasz rady.
Dużo nauki, dużo zajęć od wczesnego rana do późnego popołudnia a nawet wieczora, dużo krążenia po całym Poznaniu w późniejszych latach (praktyki i zajęcia praktyczne w szpitalach), mało snu, wolnego w późniejszych latach nieco więcej, wszystkie materiały ogólnodostępne, prowadzący jasno określają czego wymagają; ogólnie bardzo przyjemnie.
Biblioteka biedna, mało książek, konferencji dużo ale rzadko coś stricte dla pielęgniarstwa, może 2 koła naukowe do których można dołączyć jako pielęgniarka i na tym skorzystać, poziom zajęć jest dobry (osobiście jestem bardzo zadowolona, mając porównanie z politechniką...), kierunków rozwoju i możliwości w tym zawodzie jest multum.
Wykładowcy bardzo uprzejmi, profesjonalni, pomocni (poza kilkoma wyjątkami, ale tak jest wszędzie), relacje między studentami na roku są raczej w porządku (wszystko zależy od ludzi, nie można generalizować), relacje między studentami z innych kierunków są różne, na pielęgniarstwie "wyścigu szczurów" nie zauważyłam, raczej uczą nas empatii i współpracy niż rywalizacji, jest bardzo przyjemnie, atmosfera 5/5 (w porównaniu z politechniką to niebo a ziemia).
Ceny mieszkań w Poznaniu są wysokie, akademika są przyzwoite choć i tak stosunkowo wysokie do tego co oferują ale da się przeżyć, życie w akademiku zależy od akademika, piętra i ludzi, ale ogólnie jest w porządku.
Ok.
Polecam.
Na 1. roku zajęcia od 8 do 20, duże obciążenie psychiczne i fizyczne, anatomia i fizjologia na 1.sem. i tylko przez jeden semestr.
Brak kół naukowych dla kierunku pielęgniarstwo, bardzo słabe wyposażenie biblioteki oraz niedogodny system i godziny otwarcia biblioteki, niewiele konferencji naukowych związanych z medycyną, niedogodne warunki sal wykładowych, niskie kompetencje społeczne poszczególnych wykładowców.
Wykładowca zaznacza i wykorzystuje swoją wyższą pozycję, często brak szacunku do studenta, zjawisko mobbingu.
Miejsce w akademiku - pokój 1os.: 500 zł, 2os.: 360 zł.
Niewiele atrakcji, 2 kluby imprezowe.
Uczelnia nie spełni oczekiwań osób ambitnych, wymaga konformizmu.
Ogólnie jest dużo nauki ale jest to wiedza praktyczna i jeśli uczy się systematycznie to nie jest ciężko. Ja oprócz studiów mam czas na pracę i dodatkowo robię kurs z języka migowego.
Na uczelni funkcjonuje wiele kół naukowych, organizowanych jest wiele ciekawych konferencji. Z biblioteką jest trochę słabo, bo książek jest zdecydowanie za mało ale można sobie poradzić kserując je.
Ogólnie atmosfera na kierunku jest dobra, nie mamy jakiś większych problemów z dogadaniem się. A co do wykładowców, to z tym bywa różnie.
Bardzo polecam DS 2. Jest w miarę cicho, jest pralnia, siłownia, pokoje cichej nauki, jest także sala telewizyjna. Cena za pokój 2 osobowy to około 320 zł miesięcznie. Jest 1 łazienka na 2 pokoje i 1 kuchnia na całe piętro. W akademiku jest bardzo czysto, a z mieszkańcami można się dogadać.
Zajęcia na uczelni odbywają się w różnych budynkach oddalonych od siebie maksymalnie 20 minut piechotą, więc nie ma problemu z dotarciem na zajęcia.
Bardzo polecam pielęgniarstwo na UMB. Jest dużo nauki ale także czas na zabawę i można poznać mnóstwo fajnych ludzi.
Na uczelni i na nauce spędza się 3/4 doby, to studia gdzie nie można sobie czegoś odpuścić, niedouczenie ciągnie się za Tobą dopóki nie nadrobisz zaległości, nie ma zbyt wielu podręczników dedykowanych dla pielęgniarstwa, z roku na rok jest łatwiej, ale zwiększa się ilość praktyk, chociaż moim zdaniem wciąż jest ich za mało.
Poziom zajęć jest bardzo różny, są takie z których nie wynosi się absolutnie nic i nadrabia się książkami, ale są też takie po których książki można by zacząć pisać, jest dużo konferencji, kół naukowych - z każdej dziedziny.
Zdarza się, że wykładowcy są nie przygotowani, ba! nie wiedzą nawet z kim mają zajęcia, ale to wyjątek, atmosfera niby spoko każdy sobie pomaga, wymiana materiałów bardzo płynna, ale jak się lepiej przyjrzeć to każdy dołki kopie pod innymi.
Nie mieszałam w akademiku, mieszkania w Warszawie są potwornie drogie. W ciągu trzech lat mieszkałam już w trzech, ludzkie warunki są za ceny nie z tej ziemi, za przyziemne pieniądze, strach zasnąć w mieszkaniu albo dojeżdża się z końca świata, żeby znaleźć coś po środku trzeba wynająć od kogoś znajomego, najlepiej nie mieszkającego w Warszawie, albo godzinami siedzieć na olx, albo zapłacić pośrednikowi nie małe pieniądze.
Trzeba mieć czas wolny, żeby go spędzać, łatwo znaleźć pracę którą można dostosować do godzin nauki.
Żałuję, że nie poprawiłam matury i nie poszłam na lekarski.
