Kierunek lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny (WUM) - opinia studenta IV roku studiów stacjonarnych
Jak wygląda nauka na pierwszym roku?
Pierwszy rok to skok na głęboką wodę. Anatomia, histologia, ogrom materiału i stres, stres, stres. Nauka nowego języka, jakim jest łacina, do tego niezliczone ilości informacji do zapamiętania. Czasu wolnego jest niedużo, szczególnie w okresie okłokolokwialnym. Plusem jest brak egzaminów w sesji zimowej i tylko dwa egzaminy w sesji letniej. No i wizja drugiego roku, który jest już lajtowy. Niemniej, pierwszy rok był dla mnie czymś naprawdę, naprawdę ciężkim.
Jak oceniasz możliwości rozwoju jakie daje uczelnia i/lub wybrany przez Ciebie kierunek?
Konferencje, warsztaty, koła naukowe są na najwyższym poziomie. Rozległa tematyka, każdy może znaleźć coś dla siebie. Koła dają możliwość dodatkowego rozwoju w wybranej przez nas dziedzinie, jednocześnie nie stwarzając zbyt dużej presji. Mnóstwo jest też darmowych konferencji, w których bez problemu można uczestniczyć już od pierwszego roku. Niestety jeśli chodzi o bibliotekę, to wypożyczalnia długoterminowa jest śmieszna. Mało książek (za to duże zapotrzebowanie), ogromne kary za przetrzymanie książki... Na szczęście biblioteka samoobsługowa, z której można wypożyczać książki na 2 tygodnie jest całkiem nieźle zaopatrzona. Poziom zajęć na WUMie jest raczej dobry. Bywają niestety asystenci, którzy nie cechują się specjalnie dobrym podejściem do studenta. Wręcz przeciwnie, traktują go jak zło konieczne. Niemniej, są to jednostki i zdecydowanie nie można tego powiedzieć o wszystkich lekarzach. Minusem na zajęciach klinicznych są zbyt liczne grupy studentów.
Jaka atmosfera panuje na uczelni?
Podejście do studenta zależy od wykładowcy. Niektórzy są fantastycznymi pedagogami, inni dobrymi lekarzami, ale niestety niepotrafiącymi przekazać swojej wiedzy, a jeszcze inni są po prostu kiepscy. Jest dużo młodych asystentów, co zdecydowanie jest plusem. Studenci są raczej ok, ale mnóstwo jest osób z poczuciem bycia "elitą narodu". Wyścigu szczurów jeszcze nie zaobserwowałam (przynajmniej nie w zbyt dużym nasileniu), ale być może to tylko kwestia czasu.
Jak jest z mieszkaniem?
Życie w akademiku to ciągła impreza. Jedni to lubią, inni nie, ale fakt jest taki, że jeśli ktoś chce się uczyć, to i tam da radę. Jest w końcu sala cichej nauki. Niestety akademik jest daleko od uczelni. Za to ceny są niższe niż wynajem pokoju od osoby prywatnej. Można czasem trafić na fajną ofertę, ale ceny w pobliżu centrum kształtują się w granicach 1000 zł.
