Filologia rosyjska, Uniwersytet Śląski - opinia studenta III roku studiów stacjonarnych
Jak wygląda nauka na pierwszym roku?
Na pierwszym roku jest najbardziej intensywnie. Nauka języka, literatura. Dla osób nie znających języka - czasu na naukę potrzeba sporo. Na drugim roku już trochę lżej, bo człowiek się przyzwyczaja, na trzeciej tym bardziej.
Moje spostrzeżenia są takie - TRAGEDIA. Wiadomo, zawsze musi być jakieś „ale. Po 3 latach studiowania kończę z niskim poczuciem własnej wartości i świadomością, ze nie wyniosłam za wiele. Pomimo tego, ze jestem osobą zawziętą i już wcześniej znałam język rosyjski, a studiowanie mnie poniekąd uradowało, to nie polecam. Nie mówię, ze studenta należy chwalić pod niebiosa, ale chodząc na zajęcia i będąc wiecznie krytykowanym, ba nie jednokrotnie upokarzanym przez wykładowcę - to jakaś kpina. Wiele przedmiotów odpuściłam z powodu prowadzącego - bo kto chce się uczyć przedmiotu, którego wykładowca Cię do tego nie zachęca, a wręcz demotywuje?
Jak oceniasz możliwości rozwoju jakie daje uczelnia i/lub wybrany przez Ciebie kierunek?
Rozwoju na moim kierunku - brak. Jest oczywiście jedno koło naukowe, biblioteka tez, natomiast jeżeli chodzi o wyjazdy i program erasmus... Będąc na filologii rosyjskiej moje jechać na erasmusa do Włoch i Czech(sic!). To nieporozumienie, żebym nie uczyła się rosyjskiego w kraju gdzie ten język występuje na co dzień. Jest z tego co wiem możliwość wyjazdu do Kaliningradu na kurs, na 2 tygodnie, ale nie wszyscy studenci mogą sobie na to pozwolić, ponieważ jest ten kurs płatny.
Jaka atmosfera panuje na uczelni?
Moja grupa spadła z nieba. Ludzie są niesamowici. Wykładowcy - różni. Niektórzy doktorzy potrafią być ok, inni do bani. I nie mówię tutaj o zakresie kompetencji, a podejściu do studenta. Ten, który ma w chociaż małym stopniu nakreślić moja ścieżkę, podcina mi skrzydła przy samym starcie. Przyszłam na studia ze znajomością języka - na jednych zajęciach z rosyjskiego na 1 roku byłam gnębiona za wszelki błąd. Bałam się odzywać i pozostało mi to do teraz. Mówienie po rosyjsku sprawia mi frajdę, ale jednocześnie odczuwam stres, ze ktoś ze mnie zakpi. Nie mówię, ze wszyscy wykładowcy tacy są. Doktoranci są cudowni, może tez dlatego ze niektórzy są trochę starsi od nas i nadajemy na tych samych falach. Pewna Pani z tłumaczenia pochwaliła każdego przy zaliczeniu. Nie ważne jak daremnie Ci poszło - powiedziała coś miłego. Dobrze wie, ze nikt nie urodził się tłumaczem, wiec albo im to nie idzie, albo się jeszcze wiele nauczą. Nikogo nie przekreślała. Po prostu w nas wierzyła. Nie to co inni. W przeciwieństwie do pewnego doktora który upokorzył mnie przed grupą, pokazując wszystkim moją pracę i komentując ją, ze była najgorsza z grupy i ze ogólnie jest jakaś dziwna. Było mi bardzo przykro. Mógł sobie to oszczędzić. Raz miałam gorszy dzień, naprawdę język mi się plątał i miałam coś przeczytać - pani skomentowała, żebym najpierw nauczyła się mówić po polsku, a dopiero potem po rosyjsku. Są tez wykładowcy neutralni - nikomu nie wadzą, uczą, są po prostu ok.
Jak jest z mieszkaniem?
Nie mam pojęcia ponieważ dojeżdżam samochodem.
Życie w mieście
Komunikacja ok, ale Sosnowiec to nie jakieś super miejsce. Szybki dojazd do Katowic - tam jest więcej atrakcji
Własne uwagi, spostrzeżenia, wskazówki
Nie polecam, cały mój zapał zniknął i jestem w kropce, czuje, ze nie jestem siebie pewna. Szkoda, bo bardzo mnie cieszyło to, ze będę studiować rosyjski. Nawet ilość godzin to jakiś żart - 120h języka ROCZNIE, a inne zajęcia to jakieś denne zapychacze. W przeciwieństwie do innych uczelni, gdzie zapychacze tez istnieją, ale godzin języka jest 2x więcej.
