Kierunek lekarski, Śląski Uniwersytet Medyczny (ŚUM) - opinia studenta II roku studiów stacjonarnych
Jak wygląda nauka na pierwszym roku?
Bardzo duża ilość materiału do przyswojenia z dnia na dzień, wejściówki na większości zajęć, bez względu czy to medycyna ratunkowa za 1 ECTS czy anatomia za 12. Na początku bardzo trudno, później odrobinę lepiej, albo człowiek się przyzwyczaja. Nieprzespane noce niejednokrotnie, brak wolnych weekendów. Na książki wydałam około 1 tys zł na pierwszym roku a i tak większość pożyczałam w bibliotece. Potworny przeskok w porównaniu z liceum. Raz na jakiś czas zdarza się wolny weekend, albo człowiek nie ma siły się uczyć i odpuszcza. Mam wrażenie, że jak pierwszy rok wystarczyło dobrze ogarniać temat (większość wejściówek i kolosów na abcd), to drugi rok to znacznie większy koszmar, gdyż wejściówki są pisemne, literatury mnóstwo ale zajęć na uczelni znacznie mniej.
Jak oceniasz możliwości rozwoju jakie daje uczelnia i/lub wybrany przez Ciebie kierunek?
Poziom zajęć zazwyczaj dosyć niski. Ciekawe i warte czasu jest zaledwie kilka przedmiotów, większość to rzeczy zbędne i zbyt szczegółowe, żeby zawracać sobie nimi głowę w przyszłości. Zaopatrzenie biblioteki świetne, chociaż nie zawsze wszystkie książki są od ręki. Konferencje organizowane przez uczelnię się zdarzają, jednak nieczęsto dla studentów. Koła naukowe dopiero od 3 roku mają sens i przyjmują studentów. Możliwości po skończeniu są różne. Można zostać w kraju, pracować prawie na wolontariacie z opłaconymi rachunkami, ale można też wyjechać za granicę, gdzie i standard życia i możliwości są znacznie większe. Póki co wstyd by mi było pokazać się w pracy z taką wiedzą jaką mam. Mam nadzieję, że kolejne lata czegoś mnie nauczą.
Jaka atmosfera panuje na uczelni?
Bardzo przeciętne podejście asystentów do studentów. Często olewanie, odwalanie własnej roboty i tyle. Bardzo często niesprawiedliwe ocenianie, dopytywanie, żeby udowodnić, że nie zasługujemy na daną ocenę. Wykładowcy nie starają się aby student rozumiał daną kwestię, a tylko sprawdzają wiedzę nabytą z książek i udowadniają, że nie doczytaliśmy tego, co było na ostatniej stronie najmniejszą czcionką. Wykłady to często czytanie slajdów. Między studentami relacje dosyć dobre, ludzie pomocni, dużo materiałów od starszych lat. Studenci chętnie dzielą się materiałami między sobą na grupach na facebooku.
Jak jest z mieszkaniem?
Akademik przy uczelni, standard bardzo niski, cena stosunkowo wysoka. Bez problemu znaleźć można fajne mieszkanie, za przeciętną cenę. Katowice są znacznie tańsze Kraków, a mieszkania tutaj są zaraz przy uczelni, więc nie trzeba dojeżdżać.
Życie w mieście
Dobry dojazd autobusami na uczelnię z centrum miasta. Ogólnie Śląsk jest dobrze skomunikowany. W mieście rozrywka na przyzwoitym poziomie, chociaż brakuje fajnych, niedrogich miejsc na studenckie spotkania.
Własne uwagi, spostrzeżenia, wskazówki
Myślę, że jakbym miała jeszcze raz wybierać, porządnie przemyślałabym Katowice. Jest ciężko, przywiązuje się wagę do każdego bzdetnego przedmiotu zamiast skupić się na rzeczach ważnych dla nas jako przyszłych lekarzy. Kończąc tą uczelnię będę miała pojęcie o wszystkich wyjątkach chorób, które wystąpiły u 10 osób na świecie, jednak podejrzewam, że nie do końca będę wiedziała jak osłuchać pacjenta czy rozpoznać zawał. Za mało przywiązuje się wagi do praktycznych przedmiotów, gdzie faktycznie mamy szansę się czegoś dowiedzieć, natomiast królują przedmioty, gdzie należy wbijać książki do głowy na pamięć. Kolokwia i egzaminy zazwyczaj są z najmniejszych drobnostek w książkach, które często nawet nie są naszymi podręcznikami. Przez to z większości przedmiotów jest prawie niemożliwe mieć lepszą ocenę niż 3 na koniec. Powoduje to frustrację u wielu studentów, którzy chcieliby mieć czas na normalne życie a nie tylko na książki, przy których wariujemy. Trwam na tych studiach tylko po to, żeby je skończyć i móc pracować jako lekarz. Myślę, że jak trafię na dobrych ludzi po studiach, którzy ze zrozumieniem podejdą do moich braków wyniesionych z uczelni, to mam szansę być dobrym lekarzem.
