Położnictwo, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu - opinia studenta III roku studiów stacjonarnych
Jak wygląda nauka na pierwszym roku?
Nauki na pierwszym roku jest bardzo dużo. Zwłaszcza z anatomii i fizjologii co jest oczywiście potrzebne, ale przedmioty humanistyczne, biofizyka, biochemia itd pozostawiają wiele do życzenia ... Jest tego za dużo i jest to niepotrzebne. Na 1 roku brakowało mi oddziału położniczego, porodówki, neonatologii. Bardzo ciężki rok, zero życia towarzyskiego, mało wyjazdów do domu, wycieńczenie psychiczne i fizyczne.
Jak oceniasz możliwości rozwoju jakie daje uczelnia i/lub wybrany przez Ciebie kierunek?
Większość zajęć na wysokim poziomie, ale zdarzały się i takie gdzie podpierałyśmy ściany i zmarnowałyśmy np. 2 tygodnie naszego cennego czasu. Zaopatrzenie biblioteki - słabe, już w 1 dzień roku akademickiego ciężko jest dostać potrzebną książkę, dużo konferencji i warsztatów. Słabo widzę możliwości rozwoju po tym kierunku.
Jaka atmosfera panuje na uczelni?
Podejście prowadzących jest różne. Niektóre położne i pielęgniarki zachowywały się tak jakby miały nas za karę. Oczywiście są położne, które świetnie prowadzą zajęcia i aż miło się idzie ich posłuchać i coś przy nich nauczyć. Zależy od oddziału. Podejście lekarzy raczej na plus, nawet mam wrażenie, że to lekarze lepiej nas czasami traktowali. Relacje między studentami dobre, raczej sobie pomagamy.
Jak jest z mieszkaniem?
Różnie.
Życie w mieście
Komunikacja miejska ok. Dojazdy na zajęcia zależy z jakiej części Poznania. Dużo możliwości spędzania wolnego czasu - ale i tak przez naukę nie można było tego wykorzystać.
Własne uwagi, spostrzeżenia, wskazówki
Bardzo, ale to bardzo żałuję wyboru tej uczelni, a jeszcze bardziej kierunku. Drugi raz na pewno bym się na to nie zdecydowała.
