Kierunek lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny (WUM) - opinia studenta V roku studiów stacjonarnych
Jak wygląda nauka na pierwszym roku?
Ilość nauki na 1 roku jest tragicznie duża w porównaniu z innymi uczelniami. Każdemu wydaje się, że jego przedmiot jest najważniejszy i traktuje go jako sito, w którym ma odsiać "niegodnych" w swoim mniemaniu studiowania medycyny. Mobbing i traktowanie studenta jak śmiecia to codzienność i nikt nie za bardzo cokolwiek z tym robi.
Jak oceniasz możliwości rozwoju jakie daje uczelnia i/lub wybrany przez Ciebie kierunek?
Warszawa daje duże możliwości rozwoju. Ale spokojnie - nie dzięki uczelni, tylko dlatego że jest Warszawą - jest po prostu duża. Na większości zajęć nie nauczysz się niczego, a na pewno niczego praktycznego. Kontakt z pacjentem należy do rzadkości i polega głównie na "zbieraniu wywiadu" raz po raz, żeby dać asystentowi spokój.
Jaka atmosfera panuje na uczelni?
Będąc na pierwszym roku nie dostrzegałem wyścigu szczurów, ale spokojnie - pojawił się on w wersji "hardcore" na kolejnych latach, szczególnie klinicznych. Nie wysyłanie baz, albo wysyłanie ich na ostatni moment, itp. to norma - jak widać nie tylko wykładowcy, ale też koledzy uważają cię za niegodnego studiowania :) Oh a co do wykładowców - to osobna historia. Jeśli lubisz seriale kryminalne, to odnajdziesz się na WUMie jak w domu - mamy np. wykładowców oskarżonych o molestowanie, o mobbing, czy też po prostu zwykłych chamów nie pozwalających w czasie 3 godzinnych seminariów wziąć łyka wody, albo wyjść do toalety. Do wyboru, do koloru :) Nieobecności? Zapomnij! Kolejną rzeczą, z której słynie WUM to brak możliwości bycia nieobecnym :) Rozchorowałeś/rozchorowałaś się i myślisz że na kolejne zajęcia w szpitalu po prostu przyniesiesz zwolnienie lekarskie? Wolne żarty! W najlepszym wypadku łaskawy pan profesor pozwoli ci za 1 nieobecność przyjść na 2 niedzielne dyżury do szpitala. To czy zgarniesz za to opi*prz i usłyszysz że to czyn niegodny studenta i że za jego czasów inaczej się to rozwiązywało i takich delikwentów wyrzucali ze studiów (cytat) zależy tylko od jego humoru, więc oprócz pasji do medycyny i braku szacunku do samego/samej siebie lepiej zaopatrz się w dużą ilość farta ;) Nie zdałeś/zdałaś 2-3 tygodniowego bloku klinicznego, albo byłeś/byłaś chora powyżej tygodnia? Spokojnie panie studencie. Proszę wziąć ROCZNY urlop dziekański, tylko po to, żeby nadrobić to jakże niegodne studenta zachowanie. Przecież straciłeś/straciłaś tyle cennych godzin dydaktycznych z najlepszymi specjalistami. Specjalistami tak dobrymi, że spóźniają się po ponad godzinę na zajęcia (ty studencie spóźnisz się o 5 minut? Prosisz się o dyżur. Za moich czasów...), a gdy wreszcie na nie trafią, to padają teksty w stylu "ja tego państwu nie będę mówić, państwo sobie to przeczytacie w mojej książce". Podsumowując, jeśli myślisz że skończyłeś/skończyłaś 18 lat i możesz już być traktowany/traktowana jak dorosły, to przykro cię zaskoczę - dzięki tej wspaniałej uczelni czeka cię kolejne 6 lat traktowania jak niezbyt rozgarnięte dziecko, które ściągnęło obrus na weselu i plącze się między nogami ;)
Jak jest z mieszkaniem?
Mieszkań nie ma. Po prostu. Chyba że jesteś dzieckiem milionera i stać cię na własne lub jesteś w stanie zapłacić 1500-1700zł miesięcznie za pokój o powierzchni 5 metrów kwadratowych w mieszkaniu studenckim z 5 innymi takimi pokojami na 1 łazienkę.
Życie w mieście
To akurat spoko, łącznie z komunikacją miejską.
Własne uwagi, spostrzeżenia, wskazówki
Warszawa jest piękna, ale uczelnia pozostawia wiele do życzenia. Sam jestem zakochany w mieście, ale jeśli nie jesteś gotowy/gotowa na tonę mobbingu ze strony uczelni, to w samej Warszawie można wybrać lepiej.
