Chemia - Zbiór zadań CKE, Poziom rozszerzony (Formuła 2015) - Zadanie 45.
Reakcja wodoru z jodem w fazie gazowej przebiega zgodnie z równaniem:
H2 (g) + I2 (g) ⇄ 2HI (g) ΔH > 0
Do zamkniętego reaktora wprowadzono wodór i pary jodu, uzyskując stężenie początkowe
wodoru równe 1,5 mol · dm−3, a jodu 1,0 mol · dm−3 i utrzymując stałą temperaturę.
Szybkość reakcji chemicznej zależy od stężenia substratów. Równanie kinetyczne opisujące
tę zależność dla syntezy jodowodoru ma postać: v = k ⋅ cH2 ⋅ cI2,
gdzie v jest szybkością reakcji, k jest stałą szybkości reakcji, która nie zależy od stężeń
substratów, a cH2 i cI2 oznaczają stężenia substratów reakcji.
a) | Wykonując obliczenia, określ, jak zmieni się (wzrośnie czy zmaleje) i ile razy szybkość tej reakcji po przereagowaniu 50% początkowej ilości jodu w stosunku do szybkości początkowej. |
b) | Oceń, jak zmieni się wydajność tworzenia jodowodoru (wzrośnie, zmaleje, nie zmieni się), jeżeli w reaktorze, w którym ustaliła się równowaga tej reakcji: |
2) tylko zmaleje ciśnienie wewnątrz reaktora.
3) tylko zwiększy się ilość jodu.
Rozwiązanie
Przykład poprawnej odpowiedzi
c0 H2 = 1,5 mol · dm–3
c0 I2 = 1,0 mol · dm–3
Indeks „0” odnosi się do wielkości początkowych.
vv0
Rozwiązanie:
Obliczenie początkowej szybkości reakcji:
v0 = k ⋅ c0 H2 ⋅ c0 I2 = k · 1,5 · 1,0 = 1,5k
Jeżeli przereagowało 50% jodu, to przy stałej objętości reaktora stężenie jodu zmalało
o połowę:
cI2 = 0,5 mol · dm–3, a ubytek stężenia jodu Δ cI2 = 0,5 mol · dm–3
Z równania reakcji nH2nI2 = 1, więc ubytek stężenia wodoru Δ cH2 = Δ cI2 = 0,5 mol · dm–3, zatem stężenie wodoru po przereagowaniu 50% jodu osiągnęło wartość:
cH2 = 1,5 mol · dm–3 – 0,5 mol · dm–3= 1,0 mol · dm–3
Obliczenie szybkości reakcji po przereagowaniu 50% jodu: v = k ⋅ cH2 ⋅ cI2 = k · 1,0 · 0,5 = 0,5k
Obliczenie stosunku szybkości reakcji:
vv0 = 0,5k1,5k = 13
⇒ v = 13 v0
Odpowiedź: Szybkość reakcji zmaleje 3 razy.
1) Wydajność wzrośnie.
2) Wydajność nie zmieni się.
3) Wydajność wzrośnie.
Wskazówki
v0 = k ⋅ c0 H2 ⋅ c0 I2 = k · 1,5 · 1,0 = 1,5k
Jeżeli przereagowało 50% jodu, to przy stałej objętości reaktora stężenie jodu zmalało o połowę, dlatego stężenie pozostałego w reaktorze jodu będzie wynosić cI2 = 0,5 mol · dm−3, a ubytek stężenia jodu Δ cI2 = 0,5 mol · dm−3.
Z równania reakcji wynika, że wodór i jod reagują w stosunku molowym nH2nI2 = 1, więc ubytek stężenia wodoru jest równy ubytkowi stężenia jodu: Δ cH2 = Δ cI2 = 0,5 mol · dm−3,
zatem stężenie wodoru po przereagowaniu 50% jodu osiągnęło wartość:
cH2 = 1,5 mol · dm−3 – 0,5 mol · dm−3 = 1,0 mol · dm−3.
Znając stężenie obu substratów w momencie po przereagowaniu 50% jodu, możemy obliczyć szybkość reakcji w tym momencie: v = k ⋅ cH2 ⋅ cI2 = k · 1,0 · 0,5 = 0,5k
W ten sposób obliczymy stosunek szybkości reakcji w momencie po przereagowaniu 50% jodu i szybkości początkowej:
vv0 = 0,5k1,5k = 13,
na podstawie którego możemy stwierdzić, że szybkość reakcji zmaleje 3 razy.