Gal jest metalem, który roztwarza się w mocnych kwasach oraz mocnych zasadach.
W reakcjach tych tworzy sole, przechodząc na stopień utlenienia III. Drugi produkt tych
reakcji jest taki sam jak w reakcjach glinu z mocnymi kwasami i zasadami. Poniżej
przedstawiono schemat reakcji galu z mocnymi kwasami i zasadami.
Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.
Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji oznaczonych numerami 1 i 2.
Cyna nie ulega działaniu słabych kwasów i zasad, dzięki czemu jest stosowana do
pokrywania blachy stalowej w celu jej ochrony przed korozją. Z blachy tej wykonuje się
puszki na konserwy. Aby odzyskać cynę z odpadów, działa się na nią chlorem i przekształca
w chlorek cyny(IV). Mocne kwasy i zasady atakują cynę energicznie. W reakcji ze stężonym
kwasem solnym cyna tworzy chlorek cyny(II), który jest solą dobrze rozpuszczalną w wodzie.
Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.
Napisz w formie jonowej równanie reakcji cyny z kwasem solnym.
Po wrzuceniu 0,720 g magnezu do 0,150 dm3 kwasu solnego o stężeniu 0,120 mol · dm–3
zaszła reakcja opisana równaniem:
Mg + 2H3O+ → Mg2+ + H2 + 2H2O
Oblicz stężenie molowe kwasu solnego w momencie, gdy przereagowało 20% masy
magnezu. W obliczeniach przyjmij, że objętość roztworu się nie zmienia. Wynik podaj
z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.
Cyna nie ulega działaniu słabych kwasów i zasad, dzięki czemu jest stosowana do
pokrywania blachy stalowej w celu jej ochrony przed korozją. Z blachy tej wykonuje się
puszki na konserwy. Aby odzyskać cynę z odpadów, działa się na nią chlorem i przekształca
w chlorek cyny(IV). Mocne kwasy i zasady atakują cynę energicznie. W reakcji ze stężonym
kwasem solnym cyna tworzy chlorek cyny(II), który jest solą dobrze rozpuszczalną w wodzie.
Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.
Szereg aktywności metali tworzą metale i wodór ułożone według ich podatności na
utlenianie, czyli według zdolności tworzenia jonów naładowanych dodatnio. Kaidy
pierwiastek jest reduktorem kationów wszystkich pierwiastków położonych po jego prawej
stronie w tym szeregu. Poniżej przedstawiono fragment szeregu aktywności metali.
Zn/Zn2+ Sn/Sn2+ H2/H+ Cu/Cu2+
Na podstawie: K.-H. Lautenschläger, W. Schröter, A. Wanninger, Nowoczesne kompendium chemii,
Warszawa 2007.
a)
Wskaż metal (cynk Zn albo miedź Cu), z którego wykonaną blaszkę należy zanurzyć w wodnym roztworze chlorku cyny(II), aby wydzieliła się cyna metaliczna. Uzupełnij schemat doświadczenia, wpisując symbol wybranego metalu.
b)
Napisz w formie jonowej równanie reakcji chemicznej, która zachodzi w czasie doświadczenia.
Kwas ortoborowy H3BO3 jest bardzo słabym jednoprotonowym kwasem, który w roztworach
wodnych działa nie jako donor protonów, lecz jako akceptor jonów wodorotlenkowych,
reagując z wodą zgodnie z równaniem:
H3BO3 + 2H2O ⇄ H3O+ + [B(OH)4]–
Stała równowagi tej reakcji jest równa 5,8 · 10–10.
W obecności środków odciągających wodę, np. stężonego H2SO4, kwas ortoborowy tworzy
z alkoholami estry.
Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.
Narysuj wzór elektronowy cząsteczki kwasu ortoborowego, oznaczając kreskami
wiązania oraz wolne pary elektronowe. Wyjaśnij, dlaczego kwas borowy jest
akceptorem jonów wodorotlenkowych.
Cyna występuje w postaci dwóch odmian: cyny szarej i cyny białej. Cyna biała jest metalem
srebrzystobiałym, ciągliwym i kowalnym, cyna szara tworzy szary proszek. Cyna biała jest
trwała w temperaturze powyżej 13,4°C, cyna szara jest trwała poniżej tej temperatury.
Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.
Wypełnij tabelę, wpisując literę P, jeżeli zdanie jest prawdziwe, lub literę F, jeżeli jest
fałszywe.
P/F
1.
W temperaturze 25°C cyna występuje w postaci cyny białej, a w temperaturze 5°C – w postaci cyny szarej.
2.
Występowanie cyny w postaci dwóch odmian – cyny szarej i cyny białej – wpływa na wartość jej masy atomowej.
3.
Tworzenie ubytków w wyrobach cynowych może być spowodowane długotrwałym przechowywaniem tych wyrobów w temperaturze niższej niż 13,4°C.
Kwas ortoborowy H3BO3 jest bardzo słabym jednoprotonowym kwasem, który w roztworach
wodnych działa nie jako donor protonów, lecz jako akceptor jonów wodorotlenkowych,
reagując z wodą zgodnie z równaniem:
H3BO3 + 2H2O ⇄ H3O+ + [B(OH)4]–
Stała równowagi tej reakcji jest równa 5,8 · 10–10.
W obecności środków odciągających wodę, np. stężonego H2SO4, kwas ortoborowy tworzy
z alkoholami estry.
Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.
Nazwij typ wiązania (ze względu na sposób jego powstawania), jakie tworzy się między
atomem boru w cząsteczce kwasu ortoborowego i anionem wodorotlenkowym.
Kwas ortoborowy H3BO3 jest bardzo słabym jednoprotonowym kwasem, który w roztworach
wodnych działa nie jako donor protonów, lecz jako akceptor jonów wodorotlenkowych,
reagując z wodą zgodnie z równaniem:
H3BO3 + 2H2O ⇄ H3O+ + [B(OH)4]–
Stała równowagi tej reakcji jest równa 5,8 · 10–10.
W obecności środków odciągających wodę, np. stężonego H2SO4, kwas ortoborowy tworzy
z alkoholami estry.
Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.
Według teorii Arrheniusa kwasy to związki dysocjujące w roztworze wodnym na kationy
wodoru i aniony reszty kwasowej. Brønsted zdefiniował kwasy jako donory protonów.
Oznacza to, że kwasy to cząsteczki i jony oddające proton. Zgodnie z teorią Lewisa kwasem
nazywamy atom, cząsteczkę lub jon będący akceptorem jednej lub kilku par elektronów.
Wybierz teorię kwasów i zasad, zgodnie z którą H3BO3 – na podstawie reakcji z wodą
opisanej powyżej – jest kwasem. Uzupełnij poniższe zdanie, podkreślając nazwisko
autora tej teorii.
Na podstawie opisanej reakcji z wodą można stwierdzić, że H3BO3 jest kwasem według teorii
kwasów i zasad (Arrheniusa / Brønsteda / Lewisa).
Na etykiecie naczynia z roztworem kwasu ortofosforowego(V) podane są następujące
informacje:
Wzór: H3PO4 Stężenie procentowe (w proc. masowych): 85% Gęstość: 1,71 kg/litr
Oblicz, ile kilogramów czystego kwasu ortofosforowego(V) zawiera 1 litr opisanego
roztworu. Wynik podaj z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.
