Wykonano eksperyment, którego przebieg zilustrowano na rysunku.
9.1. (1 pkt)
Napisz, co w czasie doświadczenia zaobserwowano w kolbie ze stałym węglanem wapnia, do której wkraplano kwas solny, a co – w kolbie zawierającej wodę wapienną.
Kolba ze stałym węglanem wapnia:
Kolba z wodą wapienną:
9.2. (1 pkt)
Napisz w formie cząsteczkowej równanie reakcji zachodzącej po dodaniu kwasu solnego do stałego węglanu wapnia.
Próbkę czystego węglanu wapnia o masie m prażono przez pewien czas w otwartym
naczyniu. Przebiegła wtedy reakcja zilustrowana równaniem:
CaCO3 → CaO + CO2
Po przerwaniu ogrzewania stwierdzono, że w naczyniu znajdowała się mieszanina substancji
stałych o masie 18,0 gramów. Ustalono, że w tej mieszaninie zawartość węglanu wapnia
wyrażona w procentach masowych jest równa 57,5%.
Oblicz masę m próbki węglanu wapnia, którą poddano prażeniu.
Wykonano doświadczenie, którego przebieg zilustrowano na rysunku.
Przed wykonaniem doświadczenia woda wapienna była klarownym roztworem. W czasie
doświadczenia zaobserwowano, że woda wapienna początkowo zmętniała pod wpływem gazu
do niej wprowadzonego. Podczas dalszego nasycania jej gazem zmętnienie zanikło.
Napisz w formie jonowej równanie reakcji kwasu solnego ze stałym węglanem wapnia (reakcja 1.), równanie reakcji, w której wyniku nastąpiło zmętnienie wody wapiennej (reakcja 2.), oraz równanie reakcji powodującej zanik zmętnienia wody wapiennej (reakcja 3.).
Spośród wymienionych metod wybierz te, za pomocą których można otrzymać sole magnezu o wzorach MgCl2 i Mg3(PO4)2. W tabeli wpisz numery, którymi oznaczono te metody.
Węglany w roztworach wodnych ulegają hydrolizie anionowej, która polega na dysocjacji
zasadowej anionu, zgodnie z równaniem:
CO2−3 + H2O ⇄ HCO−3 + OH−
Drugi etap hydrolizy polegający na reakcji jonu HCO-3 z wodą zachodzi w tak małym
stopniu, że nie ma wpływu na pH roztworu.
W temperaturze 25°C wodny roztwór węglanu potasu o stężeniu 0,51 mol ⋅ dm−3 ma
pH równe 12,0.
Oblicz stałą dysocjacji zasadowej (stałą równowagi reakcji hydrolizy) anionu węglanowego. Uwzględnij fakt, że w wyrażeniu na stałą dysocjacji zasadowej anionu węglanowego pomija się stężenie wody.
W temperaturze 25°C do zlewki z wodą destylowaną wsypano krystaliczny siarczan(VI)
wapnia. Zawartość zlewki dokładnie wymieszano, następnie odstawiono. Stwierdzono, że na
dnie zlewki pozostał nierozpuszczony siarczan(VI) wapnia – co przedstawiono na poniższym
rysunku.
Wybierz i podkreśl w każdym nawiasie poprawne uzupełnienie poniższych zdań.
Ciekła zawartość zlewki to (woda / roztwór rzeczywisty / koloid). Aby oddzielić ciekłą
zawartość zlewki od stałego siarczanu(VI) wapnia, można zastosować dekantację, w której
wykorzystuje się różnicę (gęstości / wielkości cząstek) składników układu, lub filtrację –
dzięki różnicy (gęstości / wielkości cząstek) składników układu.
Sole niektórych kwasów można otrzymać z soli innych kwasów.
12.1. (1 pkt)
Zaprojektuj doświadczenie (przeprowadzone pod wyciągiem) polegające na otrzymaniu wodnego roztworu siarczanu(VI) sodu w wyniku działania roztworem odpowiedniego kwasu na roztwór siarczku sodu. Uzupełnij schemat doświadczenia – podkreśl wzór wybranego kwasu.
12.2. (1 pkt)
Napisz, jakie obserwacje potwierdzą, że po zmieszaniu roztworów zaszła reakcja chemiczna.
12.3. (1 pkt)
Napisz w formie jonowej równanie reakcji, która zaszła podczas doświadczenia.
