Wykonano doświadczenie, którego przebieg przedstawiono na poniższym schemacie. Celem
doświadczenia było zbadanie właściwości chemicznych Al2O3. Do probówek ze stałym Al2O3
dodano w nadmiarze stężony NaOH (aq) i HCl (aq).
a)
Napisz, jakie możliwe do zaobserwowania zmiany towarzyszyły reakcjom zachodzącym w obu probówkach.
b)
Zapisz w formie jonowej skróconej równania reakcji, które zaszły w obu probówkach, wiedząc, że produktem jednej z nich jest jon tetrahydroksoglinianowy.
c)
Na podstawie wyników przeprowadzonego doświadczenia określ charakter chemiczny Al2O3.
Fe3O4 ←H2O, T = 470 K Fe HCl(aq) FeCl2 (aq) KOH (aq) X H2O2 Y T Z
Napisz w formie cząsteczkowej równanie reakcji żelaza z kwasem solnym i równanie
reakcji żelaza z parą wodną, wiedząc, że w przypadku obu przemian produkt gazowy
jest taki sam.
Fe3O4 ←H2O, T = 470 K Fe HCl(aq) FeCl2 (aq) KOH (aq) X H2O2 Y T Z
Napisz w formie jonowej z uwzględnieniem liczby oddawanych lub pobieranych
elektronów (zapis jonowo-elektronowy) równania procesów redukcji i utleniania
zachodzących podczas przemiany związku X w związek Y.
Na zajęciach koła chemicznego uczniowie mieli zaplanować i wykonać doświadczenie,
podczas którego otrzymaliby wodorotlenek sodu.
Sformułowali cel doświadczenia: Otrzymywanie wodorotlenku sodu NaOH w reakcji tlenku
sodu Na2O z wodą. Następnie przystąpili do przeprowadzenia doświadczenia, wykonując
kolejne czynności i notując spostrzeżenia:
1) do kolby stożkowej wprowadzili gazowy tlen z butli,
2) wyjęli ze słoika sód i po osuszeniu go z ciekłej parafiny umieścili małe ziarno tego metalu
na łyżce do spalań,
3) zapalili sód w płomieniu palnika gazowego i płonący wprowadzili do kolby stożkowej,
4) kiedy płomień zgasł, strącili z łyżki na dno kolby jasnożółty proszek i wyjęli łyżkę
do spalań z kolby,
5) po chwili dolali do kolby stożkowej wodę i zamieszali, obserwując rozpuszczanie się
jasnożółtego proszku, czemu towarzyszyło wyraźne spienienie zawartości kolby,
6) kropla fenoloftaleiny dodana do otrzymanego roztworu zabarwiła go na malinowo.
Po przeprowadzeniu doświadczenia uczniowie wyciągnęli następujący wniosek: Sód spalany
w tlenie daje tlenek sodu, który rozpuszcza się w wodzie i z nią reaguje, a produktem tej
reakcji jest wodorotlenek sodu.
Napisz w formie cząsteczkowej równanie reakcji spalania sodu w tlenie.
Przeprowadzono doświadczenie zilustrowane rysunkiem:
122.1 (0-1)
Napisz w formie cząsteczkowej równanie reakcji zachodzącej w probówce I.
122.2 (0-1)
Napisz, co zaobserwowano podczas doświadczenia w probówce II. Odpowiedź
uzasadnij, pisząc w formie jonowej skróconej równanie reakcji, która zaszła w tej probówce.
W tlenie amoniak spala się żółtawym płomieniem, dając wodę i azot. Zmiana entalpii
zmierzona w warunkach standardowych towarzysząca tej reakcji wynosi
Δ H° = −903 kJ ⋅ mol−1. W obecności katalizatora platynowego amoniak spala się do tlenku
azotu(II) i wody, a zmiana entalpii towarzysząca tej reakcji wynosi Δ H° = −1260 kJ ⋅ mol−1.
Reakcję tę przeprowadza się na skalę przemysłową.
Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, t. 2, Warszawa 2002, s. 651.
Zapisz w postaci cząsteczkowej równanie reakcji przebiegającej podczas spalania
amoniaku w tlenie bez użycia katalizatora platynowego.
Na związek A (alkin) podziałano wodą w środowisku H2SO4 oraz w obecności jonów Hg2+
(HgSO4) i w wyniku addycji otrzymano związek B. Część związku B uwodorniono
w obecności katalizatora niklowego i otrzymano związek C, a drugą część związku B
utleniono, ogrzewając go z odczynnikiem Tollensa i otrzymano związek D. W wyniku
ogrzania mieszaniny związków C i D w obecności kwasu siarkowego(VI) powstał ester E
(octan) o przyjemnym zapachu. Opisane procesy ilustruje poniższy schemat.
129.1 (0-1)
Wpisz do tabeli wzory półstrukturalne (grupowe) związków organicznych oznaczonych na schemacie literami A, B, C, D i E.
Wzory półstrukturalne związków
A
B
C
D
E
129.2 (0-1)
Stosując wzory półstrukturalne (grupowe) związków organicznych, napisz równanie
reakcji oznaczonej na schemacie numerem 1. oraz równanie reakcji oznaczonej
na schemacie numerem 2. Zaznacz warunki prowadzenia obu procesów.
Równanie reakcji oznaczonej na schemacie numerem 1.:
Równanie reakcji oznaczonej na schemacie numerem 2.:
