Na odważkę stopu glinu z magnezem o masie 7,50 g podziałano nadmiarem rozcieńczonego
kwasu solnego. Podczas roztwarzania stopu w kwasie solnym zachodziły reakcje zilustrowane
równaniami:
2Al + 6HCl → 2AlCl3 + 3H2
Mg + 2HCl → MgCl2 + H2
W wyniku całkowitego roztworzenia stopu otrzymano klarowny roztwór, do którego dodano
nadmiar wodnego roztworu wodorotlenku sodu. Zaszły reakcje opisane równaniami:
Otrzymany nierozpuszczalny w wodzie związek odsączono, przemyto wodą, wysuszono
i zważono. Jego masa (w przeliczeniu na czysty wodorotlenek magnezu) była równa 11,67 g.
11.1. (0–2)
Oblicz zawartość procentową glinu w stopie (w procentach masowych).
Przeprowadzono doświadczenie zgodnie z poniższym rysunkiem.
Podczas doświadczenia w kolbie przebiegła reakcja chemiczna zilustrowana równaniem
Mg + 2HCl → MgCl2 + H2
W kolbie umieszczono próbkę magnezu o masie 2,4 grama i stopniowo dodawano kwas
solny. Stwierdzono, że magnez przereagował całkowicie po dodaniu 100 cm3 roztworu HCl
o stężeniu cm. Przebiegła reakcja opisana powyższym równaniem.
Oblicz stężenie molowe użytego do reakcji kwasu solnego.
Azotan(V) ołowiu(II) ogrzewany w temperaturze 480°C rozkłada się zgodnie z równaniem
2Pb(NO3)2 → 2PbO + 4NO2 + O2
Powstający w tej reakcji tlenek ołowiu(II) jest nierozpuszczalny w wodzie i ma charakter
amfoteryczny. W reakcji tego tlenku ze stężonym roztworem KOH powstaje związek
kompleksowy o liczbie koordynacyjnej równej 3.
Na podstawie: L. Kolditz (red.), Chemia nieorganiczna, Warszawa 1994.
Oblicz masę azotanu(V) ołowiu(II), który wzięto do reakcji rozkładu, jeśli w wyniku
zachodzącego procesu otrzymano łącznie 21,75 dm3 tlenku azotu(IV) i tlenu
odmierzonych w temperaturze 480°C i pod ciśnieniem 1013 hPa. Przyjmij, że reakcja
rozkładu zaszła z wydajnością równą 100%. Wynik podaj z dokładnością do pierwszego
miejsca po przecinku. Uniwersalna stała gazowa R = 83,14 hPa · dm3 · mol–1 · K–1.
W jednej z przemysłowych metod otrzymywania kwasu siarkowego(VI) jako substrat
pierwszego etapu stosuje się piryt (FeS2) – powszechnie występujący minerał.
FeS2 → SO2 → SO3 → H2SO4
W wyniku opisanego procesu – do którego na pierwszym etapie wykorzystano
100 gramów pirytu niezawierającego zanieczyszczeń – otrzymano wodny roztwór kwasu
siarkowego(VI) o stężeniu 96% masowych. Sumaryczna wydajność procesu była równa 85%.
Oblicz masę wodnego roztworu kwasu siarkowego(VI) uzyskanego w opisanym procesie.
Metan można otrzymać w wyniku działania kwasem solnym na węglik glinu (Al4C3).
Przebiega wtedy reakcja opisana równaniem
Al4C3 + 12HCl → 4AlCl3 + 3CH4
Oblicz, ile gramów węglika glinu należy użyć do otrzymania 1400 dm3 metanu (w warunkach normalnych). Załóż, że ta przemiana przebiega z wydajnością równą 100%.
Do całkowitego spalenia 2,80 dm3 (odmierzonych w warunkach normalnych) mieszaniny
zawierającej 60% objętościowych pewnego gazowego alkanu i 40% objętościowych metanu
potrzeba 13,16 dm3 tlenu w przeliczeniu na warunki normalne. Reakcje całkowitego spalania
metanu oraz dowolnego alkanu przebiegają zgodnie z równaniami:
CH4 + 2O2 → CO2 + 2H2O
CnH2n+2 + 3n + 12O2 → nCO2 + (n + 1) H2O
Wykonaj niezbędne obliczenia i podaj wzór sumaryczny alkanu stanowiącego 60% objętości opisanej mieszaniny.
Reakcja syntezy amoniaku przebiega zgodnie z równaniem:
N2 (g) + 3H2 (g) ⇄ 2NH3 (g)
W mieszaninie wodoru i azotu użytej do syntezy amoniaku zawartość wodoru wyrażona
w procentach objętościowych jest równa 75%. Wydajność reakcji syntezy amoniaku
przeprowadzonej w temperaturze T i pod ciśnieniem p jest równa 93%.
Oblicz wyrażoną w procentach objętościowych zawartość amoniaku w mieszaninie poreakcyjnej.
Próbkę czystego węglanu wapnia o masie m prażono w otwartym naczyniu. Przebiegła wtedy
reakcja zilustrowana równaniem:
CaCO3 → CaO + CO2
Po przerwaniu ogrzewania stwierdzono, że w naczyniu znajdowała się mieszanina substancji
stałych o masie 18,0 gramów. Ustalono, że w tej mieszaninie zawartość węglanu wapnia
wyrażona w procentach masowych jest równa 57,5%.
Oblicz masę m próbki węglanu wapnia poddanej prażeniu.
